Aantal kijkers

dinsdag 30 juni 2015

Gies Cosyns (1920-1997)



In het land van Valleke*

met dwalende stammen en stronken
veilige bakens op een weg daar ergens
verborgen paden volgen

met zeilende heuvels en dalen
wiegende golven op een zee daar ergens
verborgen einders zoeken

met glooiende gevels en daken
deinende scheepjes bij een kust daar ergens
geborgen stilte vinden


W. Buysse
6 juli 2015

*'Troetelnaam van Valerius De Saedeleer






Gies Cosyns (Kwaremont 31 december 1920 - Oudenaarde 8 februari 1997): 'Een onderwijzer, die beroepsschilder wordt, een kunstenaar die burgemeester speelt en rusteloos organiseert'. Zo staat het in de boeiende monografie 'Gies Cosyns, een lyricus van het landschap' uit 1981. Hij wordt 'de schilder van de Vlaamse Ardennen' genoemd en treedt hierbij 'in het voetspoor van grote schilders van de landschapskunst, zoals de gebroeders Paul, Jan en Herman van Limburg (15e eeuw), Pieter Brueghel de Oude (16e eeuw), Pieter Paul Rubens (17e eeuw), Meindert Hobbema (17e/18e eeuw), Albijn van de Abeele (19e eeuw) en Valerius de Saedeleer (20e eeuw)'.

Gies Cosyns wordt in Kwaremont geboren, waar zijn vader onderwijzer is. Ook hij wordt bevoegd onderwijzer en leraar lichamelijke opvoeding. Tijdens WOII schildert hij eerst in de Kempen en later te Zulte aan de Leie, waar hij kennis maakt met de Latemse school. In 1950 vestigt hij zich als professioneel schilder in zijn geboortedorp, waar hij het huis en atelier 'Uilennest’ betrekt. Veertien jaar later wordt hij burgemeester van die gemeente en dat blijft hij tot 1970, wanneer Kwaremont gefusioneerd wordt met Kluisbergen. 

Zijn missie is om zijn geliefde Vlaamse Ardennen 'gaaf te bewaren voor volgende generaties'. Logisch dat zijn doeken pure liefdesverklaringen zijn aan 'het oude land van altijd'. Hij schildert vrijwel niets anders, behalve af en toe de onmetelijke zee.

In zijn landschappen komen geen personen voor. 'Ze zijn te klein en zouden verdwijnen in de mateloosheid van het vergezicht' en 'ze horen er niet echt in thuis. De dingen die er groeien zijn wel echt, zoals een boom die wast, krom of recht, hoog of breed, schraal of verstruikt'.




Geen opmerkingen: