Pierre Hendrix werd geboren te Antwerpen op 3 april 1913. Van 1927 tot 1934 studeerde hij er aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten. Hij is vooral gekend als landschapsschilder en portretschilder.
Als ‘paysagiste’ zocht hij zijn onderwerpen vaak in de onmiddellijke omgeving: vuile sneeuw, achterkanten van huizenrijen, spoorwegovergangen. Eigen aan zijn landschapsschilderijen is de nostalgie, voortkomend uit de tegenstelling tussen eeuwig en voorbijgaand. “De alledaagse realiteit wordt met liefhebbende ogen bekeken, en daardoor maakt Pierre ze herkenbaar anders,” zei Anton van Wilderode ooit over de landschappen van zijn goede vriend, “daarna kan niets nog lelijk zijn”.
Tot de meest bekende portretten van Pierre Hendrix behoren ongetwijfeld die van organist Jan Walach, romancier Jos Van Rooy, beeldhouwer Albert De Smet en zeker ook dat van dochter Ria (*) met strohoed. In al zijn portretten tracht Pierre Hendrix te reiken naar het nauwelijks zichtbare, naar het verborgene, naar het essentiële.
Zelf omschreef Pierre zijn plastisch werk als het nemen van een berekend risico met kleuren en lijnen, zonder dat hij evenwel ooit wilde vervallen in uitzichtloos geëxperimenteer. Die trefzekerheid en een buitengewoon delicaat coloriet geven aan het werk van deze kunstenaar een eigen signatuur.
Een ogenschijnlijk banaal ongeval deed Pierre Hendrix in het ziekenhuis belanden. Korte tijd later leek alles hem uit handen te glippen: zijn gezondheid, zijn humor, zijn levenslust. Wanneer hij finaal ook het vertrouwde huis aan de Groeneborgerlaan in Wilrijk verloor en palet en penseel hem werden ontnomen, doofden het licht en de kleur langzaam maar onverbiddelijk in hem uit. Hij overleed in het Middelheimziekenhuis op 8 april 1995.
Vrij naar Luc Daems, zie www.dbnl.org/
(*) Ria Hendrix (°Mortsel 5 maart 1951), zelf een befaamde glazenierster, is gehuwd met kunstschilder – graficus Ludo Mariman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten